Süzülemedim

sebiha

Karlı dağların başından yıldızlar mı

dökülmüş yamaçlarına

Saçların gölge yapmış göremedim

Güneş ışığını yansıtmış bakışlarına

Sürme olup gözlerine sürülemedim

Çatma kömür karası kaşlarını

Bir kuş olsam yuva yapsam aralarına

Bir sözünle gönlüme açtığın yaralarına

Aşığın dilindendir diyip üzülemedim

Endamın yansımış dağa ovaya

Resmini çizmişsin her bir taşına

Sen girdin kurtların kuşların yuvalarına

Ben senin gönlüne süzülemedim

Aşk frekansını yakalamak, mucize gibi bir şey. Herkesle aynı yöne bakamıyor insan. Aynı yöne bakanların, kalpleri birbirine bakar, ve aynada birbirlerini görürler. İşte o ışık olduğu zaman, ne mesafe kalır nede mekan. Orada birbirleriyle beraberdir iki insan.

Sabiha Coşkun

Haberi Paylaş